จำพวกเขาได้ไหม ! 3 ตำนานแข้ง “โกลเด้นบอย” แห่งเซเรียอา

3-ตำนานแข้ง

“โกลเด้นบอยแห่งวงการฟุตบอลอิตาลี” คุณเคยได้ยินฉายาของนักเตะที่ได้รับการยกย่องให้เป็น “โกลเด้นบอย” ของวงการลูกหนังอิตาลีบ้างหรือไม่ ส่วนใหญ่นั้นแฟนบอลจะยกฉายานี้ให้กับนักเตะอายุน้อยๆที่สามารถระเบิดฟอร์มในระดับโลก และได้รับการหมายมั่นให้กลายเป็นคีย์แมนในเกมรุกของทีมชาติอิตาลี และนี่คือ 4 ตำนานแข้งโกลเด้นบอยที่แฟนบอลอิตาลีรักและศรัทธาในฝีเท้ามากที่สุด !

จานนี่ ริเวร่า

จานนี่ ริเวร่า

ตำนานเพลย์เมกเกอร์หมายเลข 10 รุ่นปู่ของสโมสร เอซีมิลาน และนี่ยังถือได้ว่าเป็นแข้งดีกรีบัลลงดอร์ที่เพอร์เฟ็คต์สุดๆของเอซีมิลาน และทีมชาติอิตาลีเลยก็ว่าได้ !ริเวร่าในสมัยที่ยังค้าแข้งนั้น เขาเป็นสุภาพบุรุษในสนาม เป็นนักเตะรูปร่างสง่างาม แถมยังมีใบหน้าที่หล่อเหลาในระดับที่สามารถเป็นพระเอกหนังยังได้ เขาเป็นมิดฟิลด์ตัวรุกที่สามารถถอยตัวเองมาเล่นเป็นกองกลางตัวต่ำได้ และยังเป็นเจ้าของเสื้อหมายเลข 10 และได้คาดปลอกแขนกัปตันทีมเอซีมิลานในช่วงยุค 60 อีกด้วยเขาย้ายมาจากสโมสรเลสซานเดรียมาอยู่กับ มิลาน ตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 ปีและได้กลายเป็นตัวหลักให้กับทีมในทันที โดยเขาค้าแข้งกับมิลานถึง 19 ปีและทำสถิติลงสนามไป 658 นัด ยิงได้มากถึง 164 ประตู เขาได้แชมป์มาหมดแล้วทุกรายการกับมิลาน แต่น่าเสียดายที่วาสนาของ ริเวร่า กับทีมชาติอิตาลีนั้นเขามีโอกาสสัมผัสแค่แชมป์ยูโร 1968 แต่ก็ไม่ใช่ตัวหลักของทีม และไปพลาดท่าในรองชิงชนะเลิศฟุตบอลโลก 1970 ให้กับทีมชาติบราซิลชุดที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์

โรแบร์โต้ บาจโจ้

โรแบร์โต้ บาจโจ้

โกลเด้นบอยคนที่ 2 ของวงการลูกหนังอิตาลี ได้ถูกมอบให้กับ โรแบร์โต้ บาจโจ้ ยอดนักเตะที่มีหางเปียเป็นเอกลักษณ์ที่หลังศีรษะ เขาเป็นกองหน้าตัวต่ำแบบคลาสสิกที่สามารถทำได้ทุกอย่างในการเป็นหมายเลข 10บาจโจ้ ทั้งเลี้ยงบอลติดเท้า มีคลาสบอลในระดับอัจฉริยะ ถนัดสองเท้า จ่ายบอลคมกริบ ยิงประตูได้เฉียบขาดทั้งจังหวะโอเพ่นเพลย์ และ เซ็ตเพลย์ อีกทั้งตัวของบาจโจ้ยังมีความเป็นสุภาพบุรุษลูกหนังมากไม่แพ้ ริเวร่า เพลย์เมกเกอร์เจ้าของฉายาโกลเด้นบอยรุ่นก่อนหน้าเขาอีกด้วยน่าเสียดายที่ว่า บาจโจ้ มีจุดพีคสั้นมากๆ เขาเคยได้บัลลงดอร์ในปี 1993 ในยุคที่เขาระเบิดฟอร์มกับยูเวนตุส และเคยเกือบพาทีมชาติอิตาลีชุดที่พิการยกแผงได้แชมป์ฟุตบอลโลก 1994 มาแล้ว แต่เขาก็ไปพลาดท่าในรอบชิงชนะเลิศให้กับบราซิลซะแบบนั้น และสิ่งที่ทำให้บาจโจ้ยืนระยะได้ไม่นานเท่าไหร่ก็คือ เขามักจะมีอาการบาดเจ็บรบกวนอยู่บ่อยครั้ง และบาจโจ้ มักจะทำผลงานได้ดีในการเล่นให้กับทีมระดับกลางๆหรือทีมระดับเล็กๆมากกว่า

อเลสซานโดร เดล ปิเอโร่

อเลสซานโดร เดล ปิเอโร่

ว่ากันว่านี่คือผู้ที่ทำให้ บาจโจ้ ต้องย้ายทีมออกจากสโมสรยูเวนตุสไปอยู่กับเอซีมิลานเลยทีเดียว โดยในปี 1993 ยูเวนตุสไปซื้อนักเตะวัย 19 ปีรายนี้มาจากสโมสรปาโดว่า และจากนั้นมา นักเตะผมยาวสุดหล่อรายนี้ก็ได้สร้างปรากฏการณ์ในการเล่นให้กับยูเวนตุสได้อย่างยอดเยี่ยม เขาคือหมายเลข 10 คนใหม่ของยูเวนตุสที่มีนามว่า อเลสซานโดร เดล ปิเอโร่เดล ปิเอโร่ มีสไตล์การเล่นที่ทรงประสิทธิภาพไม่ต่างจากบาจโจ้ เขาเล่นในบทบาทกองหน้าตัวต่ำที่เยื้องมาทางซ้ายหน่อยๆ มีความคมในการทำประตูทั้งจากจังหวะโอเพ่นเพลย์ และ เซ็ตเพลย์ จ่ายบอลฉลาด เลี้ยงบอลติดเท้าแถมยังมีความเร็วในการเลี้ยงบอลที่อาจจะเหนือกว่า เดล ปิเอโร่ ด้วยซ้ำไปเดล ปิเอโร่ คว้ามาหมดแล้วทุกแชมป์กับยูเว่ แถมยังได้แชมป์ฟุตบอลโลก 2006 ร่วมกับทีมชาติอิตาลีอีกด้วย แต่มีการกล่าวกันว่าถ้าหากตัวของ เดล ปิเอโร่ ไม่บาดเจ็บอย่างรุนแรงในปี 1998 ที่ทำให้ “อาเล่” ต้องพักแข้งไปนานเกือบปี มันอาจจะทำให้แฟนบอลในยุคนั้นได้เห็นภาพของ เดล ปิเอโร่ ชูถ้วยรางวัลบอลทองคำหรือ “บัลลงดอร์” เหมือนโกลเด้นบอยรุ่นก่อนหน้าเขาอีก 2 คนเคยทำไว้ก็ได้