คุณเคยได้ยินในเรื่องของ “นักเตะอัจฉริยะที่เกิดผิดที่ผิดเวลา” บ้างหรือไม่ … มันมักจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้เห็นเป็นประจำ กับนักเตะที่เก่งๆแต่ดันไปเกิดในประเทศที่ไม่ค่อยดังบ้าง ไม่ค่อยมีลุ้นในเวทีระดับโลก หรืออยู่ในทีมเล็กๆที่ซึ่งมันแคบเกินไปสำหรับฝีเท้าของนักเตะคนนั้น และถ้าหากว่าเราจะพูดถึงฟุตบอลอังกฤษในยุคเก่านั้น ถ้าหากว่าจะกล่าวถึงนักเตะตัวรุก ก็มกจะเป็นกองหน้าตัวเป้าร่างใหญ่ๆ ตัวสูง แข็งแกร่ง เน้นทำประตูด้วยลูกโหม่งได้ดีเพราะบอลสไตล์อังกฤษแท้ๆนั้น เน้นลูกโยนยาวถ้าหากว่าเป็นปีกก็ต้องเป็นปีกธรรมชาติที่เน้นโยนบอลเข้าเขตโทษ มีความเร็ว แต่ไม่ค่อยเทคนิคเฉพาะตัวที่จี๊ดจ๊าดอะไรและถ้าเป็นกองกลาง ก็ต้องเป็นกองกลางที่แข็งแกร่ง ปะทะได้ดี เล่นดีทั้งเกมรุกและเกมรับแต่นักเตะนามว่า “เกล็น ฮอดเดิ้ล” เขากลับเป็นกองกลางที่ผ่าเหล่าผ่ากออย่างมากในลีกอังกฤษยุค 70-80 เพราะอะไรน่ะเหรอ … เพราะเขาเป็น “เพลย์เมกเกอร์”
ประเทศอังกฤษกับเพลย์เมกเกอร์เป็นเส้นขนานกัน
อย่างที่เราได้กล่าวไปก็คือ ประเทศอังกฤษนั้นหานักเตะในสไตล์เบอร์ 10 ขนานแท้ได้ยากมากๆ มันแทบจะไม่เคยมีเลยด้วยซ้ำ แต่กลับกัน นักเตะแบบตัวของ ฮอดเดิ้ล กลับเล่นในบทบาทดังกล่าวให้กับ สเปอร์ส และยังเป็นตัวหลักของทีมด้วยฉายาของมิดฟิลด์ตัวรุกหมายเลข 10 ของ สเปอร์ส รายนี้นั่นก็คือ “มิดฟิลด์เท้าชั่งทอง” ใช่แล้ว เขามีเท้าสองข้างที่เปิดบอลได้แม่นยำราวกับจับวาง มันเคยมีคนกล่าวเอาไว้ว่า หากคุณลองเอาเหรียญวางไว้บนสนามฝั่งหนึ่ง ฮอดเดิ้ล ยังสามารถวางบอลโดนเหรียญได้อย่างแม่นำเพลย์เมกเกอร์หมายเลข 10 คือตำแหน่งที่ต้องเล่นหลังกองหน้า ต้องครบเครื่องทั้งการอ่านเกม การเลี้ยงบอล ครองบอล ยิงประตู จ่ายบอล เล่นลูกเซ็ตเพลย์ ต้องมีครบในตัวคนเดียว ซึ่งแน่นอนว่า ฮอดเดิ้ล มีมันทั้งหมดอยู่ในตัวน่าเสียดายที่ว่า ทีมชาติอังกฤษ เน้นในระบบการเล่นที่กองกลางจะต้องมีความเร็ว ปะทะได้หนัก ซ฿งมันขัดต่อสไตล์ของวอดเดิ้ลอย่างมาก แต่กลับกันทีมชาติจากประเทศแห่งอื่นนั้น เพลย์เมกเกอร์แจ้งเกิดในทีมชาติได้ง่ายมาก มันเลยน่าเสียดายที่ วอดเดิ้ล เกิดผิดที่ไปหน่อย
ซ้าย-ขวา ชั่งทองพอกัน
มันหายากมากที่จะมีนักเตะสักคนที่ใช้งานเท้าสองข้างได้เนียนตาพอกัน ทั้งในจังหวะ ยิง เปิด เลี้ยงบอล ซึ่งตัวของ วอดเดิ้ล เป็นนักเตะที่แทบจะสามารถพูดได้ว่า “ถนัดสองเท้า”ไม่ว่าจะซ้ายหรือขวา เขาสามารถใช้งานได้อย่างเนียนตา สั่งได้ดั่งใจ จะเป็นการเปิดบอลสั้นยาว เรียด โด่ง ด้วยเท้าซ้ายหรือขวาก็ทำได้ดีไปหมด แม้แต่การยิงไกลนั้น เขาสามารถใช้เท้าสองข้างยิงใกล้ไกลได้คมกริบไปหมด สถิติการยิง 110 ประตูให้กับสเปอร์สจากตำแหน่งมิดฟิลด์ เป็นเครื่องการันตีได้เลย
เทคนิคเฉพาะตัวจัดจ้านเกินใจ
มิดฟิลด์แบบฮอดเดิ้ล ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นนักเตะที่เทคนิคเฉพาะตัวสูงมาก เขาเลี้ยงบอลเก่ง มีเทคนิคในการหลอกล่อคู่ต่อสู้ ซึ่งแน่นอนว่ามิดฟิลด์แบบสไตล์อังกฤษแท้ๆในยุคนั้น ไม่ค่อยมีใครเล่นแบบฮอดเดิ้ลมากเท่าไหร่ มันเลยทำให้หลายคนมองได้ว่า ฮอดเดิ้ลเกิดผิดที่ไปมากเลยจริงๆ ซึ่งถ้าหากว่าเขาไปเกิดในประเทศที่เน้นปั้นนักเตะสายเทคนิค เขาอาจจะดังมากกว่านี้
ใจเด็ดสุดๆในการอำลาลีกอังกฤษไปเล่นในลีกต่างแดน
ไม่ค่อยนักเตะชาวอังกฤษคนไหนอยากย้ายไปเล่นในลีกต่างแดน แต่ว่าตัวของ ฮอดเดิ้ล ที่เลานในลีกอังกฤษมาเกือบตลอดทั้งชีวิต ก็ได้ทำในสิ่งที่เหลือเชื่อ นั่นคือเขาย้ายออกจาก สเปอร์ส ที่ตัวเองค้าแข้งมาตั้งแต่เป็นนักเตะเยาวชนเพื่อไปเล่นในลีกเอิง ประเทศฝรั่งเศสร่วมกับ โมนาโก ที่ในยุคนั้นมีกุนซือหนุ่มขาวฝรั่งเศสนามว่า “อาร์แซน เวงเกอร์” คุมทีมอยู่ฮอดเดิ้ลในวัยใกล้ปลดเกษียณ ได้ลงสนามทำเกมร่วมกับยอดมิดฟิลด์จากเบลเยียมนามว่า “เอ็นโซ่ ซีโฟ่”สามารถคว้าแชมป์ลีกเอิงมาครองได้ 1 สมัย และนี่ยังเป็นการคว้าแชมป์ลีกเป็นครั้งแรกของ ฮอดเดิ้ล อีกด้วย เพราะตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่อยู่กับ สเปอร์ส เขาได้เต็มที่ก็แค่แชมป์ฟุตบอลถ้วยเท่านั้น แต่เขาไม่เคยได้สัมผัสกับถ้วยแชมป์ดิวิชั่น 1 กับเขาเลย
