คาร์เลส ปูโยล นักเตะระดับตำนานที่แฟนบอลบาร์ซ่ารักที่สุด !

คาร์เลส ปูโยล ทำไมแฟนบอลรักนักหนา ? มันเป็นคำถามที่หลายคนที่ไม่ได้เชียร์ทีมบาร์เซโลนา อาจจะสงสัยว่านักเตะที่เทคนิคก็ไม่ได้เรื่อง เกมรับก็ใช่ว่าจะเหนียวแน่น แต่แฟนบอลบาร์เซโลนากลับชื่นชอบและรักเขาเป็นเหมือนเทพเจ้าลูกหนังอีกคนหนึ่งเลยทีเดียวปูโยล ไม่ใช้กองหลังมาดเท่แบบ เคราร์ด ปิเก้ ไม่ได้เป็นคนที่คูลสุดๆในการอ่านเกมและเข้าสกัดบอลแบบที่ เวอร์กิล ฟาน ไดจ์ค เล่นให้กับลิเวอร์พูล แต่สิ่งที่เขามีในตัวจนทำให้แฟนบอลบาร์เซโลนาปลื้มสุดๆ ก็คือสิ่งเหล่านี้

เล่นไม่เก่ง แต่ลูกบ้ามีเยอะ

ปูโยลเป็นกองหลังที่มีเบสิกฟุตบอลไม่ดีเท่าไหร่นัก และเดิมที เขาเองก็ใช่ว่าเป็นกองหลังตัวกลางมาแต่แรก จริงๆแล้วนั้นปูโยลเติบโตมาจากการเล่นเป็นแบ็กขวาด้วยซ้ำ แต่ว่าการจะเป็นแบ็กขวานั้น คุณจะต้องมีความเร็ว เลี้ยงบอลเก่ง กล้าต่อบอลสั้น กล้าเปิดบอล กล้าเล่นเกมรุก และต้องมีความอึดในการลงมาเล่นเกมรับด้วย การตามประกบตัวริมเส้นฝั่งตรงข้ามก็ต้องมี ยิ่งฟูลแบ็กสมัยใหม่นั้น สิ่งที่ขาดไม่ได้คือ “เทคนิค” ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่มีในตัวของ ปูโยล เลยสักนิด วันเวลาผ่านไปเมื่อเซ็นเตอร์ฮาล์ฟของ บาร์เซโลนา ทั้งตัวของ อเบลาร์โด้ ทั้งตัวของ แฟรงค์ เดอ บัวร์ ต่างอำลาทีมไป สุดท้ายเขาก็หุบตัวเองเข้ามาเป็นกองหลังตัวกลางที่คอยเข้าชนเข้าปะทะ และมีกองหลังตัวกลางอีกคนคอยดักเก็บบอลจังหวะ 2 อยู่ข้างหลังเพราะรู้ตัวว่าตัวเองเล่นบอลไม่เก่งนี่เอง ที่ทำให้ปูโยล อาศัยแรงอึด แรงถึกของตัวเองไล่ปะทะ ไล่ตัดเกมและเข้าชนเพื่อแย่งบอลจากคู่ต่อสู้ ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะแกร่ง จะเร็วแค่ไหน จะเทคนิคเลิศแค่ไหน เขาจะตามกัดไม่ปล่อยจนกว่าจะแย่งบอลหรือสกัดบอลทิ้งให้ได้ จุดนี้นี่เองที่ทำให้แฟนบอลบาร์เซโลนา ประทับใจในความเป็นนักสู้และเล่นบอลไม่กลัวเจ็บของปูโยล

เป็นกัปตันทีมที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกหม้อ

ในอดีตนั้นมีนักเตะบาร์เซโลนาเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่โตมากับระบบทีมเยาวชน “ลา มาเซีย” ของบาร์เซโลนาและได้ก้าวขึ้นมาเป็นกัปตันทีม แต่ 1 ในนั้นคือปูโยล เขาคือความภาคภูมิใจของ ลา มาเซีย อย่างแท้จริงที่ก้าวขึ้นมาประสบความสำเร็จกับบาร์เซโลนา แถมยังได้รับปลอกแขนกัปตันทีมต่อจาก หลุยส์ เอ็นริเก้ ที่อำลาทีมไปอีกด้วยตลอดระยะวเลา 10 ปีเต็มที่ปูโยลคาดปลอกแขนกัปตันทีมบาร์เซโลนา เขาได้แชมป์ลาลีกาถึง 6 สมัย ได้แชมป์ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีกอีก 3 สมัย และแชมป์อีกสารพัดรายการเลยทีเดียว แถมยังเล่นให้กับบาร์เซโลนาเพียงทีมเดียวจนเลิกเล่น

ถ้าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทีมพัง งั้นต้องเอาคืน

อย่างที่บอกไปว่า ปูโยล เป็นกองหลังที่โฉ่งฉ่าง มีลูกบ้าเต็มพิกัดเพื่อใช้กลบจุดด้อยตรงทักษะลูกหนังของเขาที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่บางครั้งการเล่นที่ผิดพลาดของเขา ก็ทำให้ทีมเสียประตูเพราะเขาเล่นพลาด หรือสกัดบอลเข้าประตูตัวเอง แต่หลังจากนั้นเป็นยังไงต่อน่ะเหรอ ? เขาจะพยายามหนุนตัวเองขึ้นไปช่วยเล่นเกมรุกตอนทีมได้ลูกตั้งเตะบ่อยครั้งขึ้น พยายามแก้ตัวด้วยการ “ยิงประตู” ซึ่งหลายๆครั้งนั้น ปูโยล สามารถทำประตูสำคัญได้จากจังหวะลูกเตะมุม , ฟรีคิก ที่เขาเทคตัวโหม่งเต็มหัวเป็นประตูตีเสมอสุดล้ำค่าให้กับทีมได้

ความเป็นผู้นำสูงกว่าใครเพื่อน

ในช่วงเวลาที่ทีมกำลังทำท่าจะมีปัญหากันกลางสนาม หรือนักเตะในทีมจะมีเรื่อกงับฝั่งตรงข้าม ปูโยลมักจะเป็นคนเรียกสติเพื่อนเสมอ ทั้งคอยกันไม่ให้เพื่อนในทีมมีเรื่องกับฝั่งตรงข้าม คอยเป็นคนไกล่เกลี่ย และเจรจากับผู้ตัดสิน บางครั้งเพื่อนร่วมทีมเสียสมาธิ ก็จะมีเขาคอยกระตุ้นตลอดเวลา คอยปลุกใจเวลาทีมเป็นรอง เรียกได้ว่าการทำหน้าที่เป็นกัปตันทีมของปูโยลนั้น “มีดีกว่า ลิโอเนล เมสซี่” อย่างแท้จริง

น้ำใจสูงส่ง

ในสมัยที่เอริค อบิดัล เพิ่งจะฟื้นตัวจากอาการป่วยเป็นเนื้องอกที่ตับและกลับมาลงสนาม น้ำใจที่สูงส่งสุดๆเลยของปูโยล นั่นก็คือเขาถอดปลอกแขนกัปตันทีมให้ อบิดัล คาดมันเพื่อขึ้นชูถ้วยแชมเปี้ยนส์ลีกปี 2011 ที่บาร์เซโลนาปราบ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ลงได้ในนัดชิงชนะเลิศ เพื่อเป็นเกียรติและให้กำลังใจ อบิดัล กองหลังคนสำคัญที่เอาชนะโรคร้ายได้และรวมถึงตอนที่ บาร์เซโลนา คว้าแชมป์ โจน กัมเปร์ โทรฟี่ เหนือทีมเอซีมิลาน สิ่งที่ปูโยลทำก็คือเขากวักมือเรียก “โรนัลดินโญ่” ตำนานแข้งแซมบ้าที่เคยเล่นให้บาร์ซ่า แต่ในเวลานั้นย้ายไปเล่นกับมิลานแล้ว ให้มาชูถ้วย โจน กัมเปร์ โทรฟี่ร่วมกับนักเตะบาร์ซ่าด้วย และยังเรียกมาถ่ายรูปหมู่ก่อนลงเตะด้วยซ้ำ ปูโยลถือเสมอว่า “รอนนี่” คือสมาชิกในครอบครัวบาร์ซ่า ไม่ว่าเขาจะย้ายไปเล่นกับทีมไหน แต่เขาจะคิดถึงเพื่อนที่เคยสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ด้วยเสมอ